De uitspraak van Steve McCurry

DONT’T FOCUS ON YOUR DESTINATION SO MUCH

THAT YOU MISS THE JOURNEY

Focus niet teveel op je bestemming, zodat je de gebeurtenissen onderweg mist.  Geniet ook tijdens het reizen van de dingen om je heen, van het uitzicht, de natuur en de mensen. Wees niet gefixeerd op je eindbestemming. Ik moest even nadenken welke foto ik hiervoor zou gebruiken. Gelukkig bracht het pelgrimsmonument van de Santiago de Compostella uitkomst. Sommige pelgrims lopen hem vanuit hun thuisland, andere nemen de route vanaf de grens van Frankrijk en Spanje. Santiago de Compostella is het einddoel van de reis, maar de weg ernaar toe is voor de wandelaars minstens zo belangrijk. Het geeft je de tijd om na te denken over je leven, over de beslissingen die je hebt genomen. Maar geniet ook tijdens de reis! De route is druk belopen met wandelaars, een internationaal, bont gezelschap. Je komt elkaar tijdens de reis regelmatig tegen en wenst elkaar vrolijk “Bon Camino”.  De reis moet je zelf voorbrengen, gelukkig met steun van de thuisblijvers en de collega-wandelaars om je heen.   En als je eenmaal op de bestemming bent beland, geeft dit een gevoel van vreugde en verdriet. Je hebt je eindbestemming gehaald, maar de reis is nu teneinde.

Steve McCurry  (1950) is een Amerikaans fotojournalist. Na zijn studie cinematografie en theaterkunsten, koos hij voor het onzekere bestaan van freelance fotograaf. Hij reisde de hele wereld rond, op zoek naar bijzondere beelden. McCurry is in vele oorlogsgebieden geweest.
Zijn beroemdste foto is de foto van het Afghaanse meisje  met de groene ogen,  ‘Afghan Girl’ .
De foto stond in juni 1985 op de cover van de National Geographic . McCurry is jaren later, nadat de Taliban verdreven was, samen met een team van National Geographic op zoek gegaan naar het meisje. Hier is een documentaire over gemaakt, Search for the Afghan Girl 

http://stevemccurry.com

Steve Mccurry

De uitspraak van August Sander

THE PORTRAIT IS YOUR MIRROR

IT’S YOU

Volgens August Sander (1876-1964) Het portret is een spiegel van jou, hoe je karakter is.  

August Sander was een Duitse fotograaf die mensen portretteerde, een dwarse doorsnede van de Duits bevolking. Hij geloofde heilig dat iemand getekend wordt door de tijd waarin hij leeft en dat hij dit als fotograaf kon laten zien. Dat gelooft elke fotograaf, maar Sander ging een stap verder. Je leerde zijn modellen kennen door de gelaatsuitdrukkingen en hierdoor de hele wereld. Hij maakte een atlas van karakter “Menschen des 20. Jahrhunderts”.

Sander verdeelde de mensen in een aantal categorieën; Boeren, Handwerkers, Kunstenaars, de Vrouw, de Standen, de Grossstadt, de Laatste Mensen (zieken, gekken en idioten) .

De serie begon net voor de 1e wereldoorlog gestalte te krijgen, maar stopte toen de nazi’s aan de macht kwamen. Het beeld van Duitsland dat hij schetste was volgens de nazi’s niet homogeen en raszuiver genoeg.

Op de foto staat weliswaar een Nepalese boerin, geen doorsnee Duitse, maar ze wel past in de categorie vrouw en boerin. De foto is gemaakt tijdens een trektocht over de Annapurna trail in Nepal. Het dorpje Manang ligt op 3500 meter hoogte en we sliepen bij deze vrouw met onze tent op het dak.  Zij woonde met haar dochter en schoonzoon op de 1e verdieping van haar huis, op de begane grond woonde de kippen. Na wat vriendelijk knikken, mocht ik van haar een foto maken, een spontane foto was helaas niet mogelijk, nee ze ging er echt voor staan! Wat een prachtig gezicht vol rimpels en trotse blik. Aan het . gezicht zie je de harde omstandigheden af, aan haar gebruinde gezicht de hoogte van de bergen van Nepal . De meeste mensen zijn bang voor de flits, ik heb de foto zonder flits gemaakt, helaas was hij aan de donkere kant. Met de intrede van Photoshop kon ik digitaal de foto verbeteren.

http://augustsander.com

August Sander

De uitspraak van Leon Levinstein

I WALK, I LOOK, I  SEE, I STOP, I PHOTOGRAPH

Het is precies de manier, waarop deze foto gemaakt werd. Ik was in Rome en liep in een drukke winkelstraat. Mijn oog viel op de vrouw die bij de ingang van het kerkje zat, in gesprek met de man met de accordeon. Ik werd getroffen door haar blik, de manier van kijken naar de man. Ik stopte en maakte een foto.

Leon Levinstein  (1910-1988) fotografeerde New York zoals hij de stad zag: straatfotografie van situaties en mensen die hij tegen kwam, plekken waar het drama van het leven zich afspeelt. Het is bijzonder dat op zijn foto’s er nooit meer dan één of twee personen op staan, ook al is er in de drukte van New York gefotografeerd.  Levinstein benaderde zijn personen, zette hen alleen in het beeld, hiermee zat hij hun dicht op de huid. Toch wisselde hij geen woord met zijn hoofdpersonen, ondanks dat kon hij toch een karaktervol portret van iemand maken. Leon Levinstein is een beetje een eenling, hij was  jarenlang op zoek naar erkenning, maar had een wantrouwen tegen alles wat kunsthandel was.  De foto aan de rechterzijde is een foto gemaakt door Levinstein, op internet is geen foto te vinden van de fotograaf, dat typeert ook wel een beetje de fotograaf. Ook geen website van de fotograaf, nazaten of stichting, maar dit is een Nederlandse blogspot gewijd aan Levinstein

http://leonlevinsteinphotography.blogspot.nl/2010/10/biography-and-background.html

Leon Levinstein

 

De uitspraak van Elliott Erwitt

TO ME, PHOTOGRAHY IS AN ART OF OBSERVATION.

IT’S ABOUT FINDING SOMETHING INTERESTING IN AN ORDINARY PLACE…

Deze foto is gemaakt op de Floriade in Grubbenvorst, er stonden rode ligstoelen op een groen heuveltje. Het had net even flink geregend, maar al snel kwam het zonnetje al door.  De woest wolken waren nog te zien, die zon scheen op de rode ligstoelen. In eerste instantie vond ik het jammer dat ik nog de vlekken van de hoofden zag,  van mensen die ooit in die stoelen hadden gezeten. Later vond ik dat gegeven juist interessant. Je gaat je verbeelden wat voor een soort mensen er in die stoelen hebben gezeten.  Wat hebben zij gezien? Je kan er heerlijk je fantasie mee op de loop laten gaan. Door de weersomstandigheden werd de foto van gewone ligstoelen een interessante foto.

De foto heeft verder niets met Elliott Erwitt (1928) te maken, maar de uitspraak is van hem. Elliott Erwitt is een Amerikaans fotograaf,  die bekend staat om zijn humane, mild-ironische kijk op de mensheid, zijn gevoel voor beeldrijm en zijn bijzondere liefde voor honden. Volgens Erwitt gaat het om het reageren op wat je ziet. ”Beelden vind je overal. Het is simpelweg zaak om dingen op te merken en ze te organiseren. Je hoeft alleen maar te letten op wat er om je heen gebeurt en te geven om de mensheid en de menselijke komedie”.

www.elliotterwitt.com

Elliott Erwitt

De uitspraak van Ansel Adams

A GOOD PHOTOGRAPH IS KNOWING WHERE TO STAND

De vrouw fotografeert een uitspraak van Ansel Adams (1902-1984) “A good photograph is knowing where to stand” . De eerste indruk is een zwart-wit plaatje, zoals Adams ook vaak fotografeerde, maar als je wat beter kijkt, zie je dat de fotografe donkerblauwe kleding aan heeft met een een rood rugzakje. De foto van de fotografe in actie is gemaakt tijdens een fototrip naar Midden Limburg.

Ansel Adams is bekend geworden door zijn prachtige zwart-wit foto’s van landschappen van o.a. Yosemite National Park en Sierra Nevada. Minder bekend is, dat hij ook in kleur gefotografeerd heeft, voorbeelden hiervan zie je in het boek “Ansel Adams in Color”,, her-uitgebracht in 2009.
Adams wist van te voren precies waar hij moest staan. Hij visualiseerde zijn foto, voordat de opname werd gemaakt. Hij verkende van te voren de plek, wist waar hij naar toe moest om een goed opname te maken en wachtte zijn moment af. Als alles klopte maakte hij de foto die hij in zijn hoofd had.
Op zijn foto’s was alles scherp en doortekend, hij bedacht een methode voor een perfecte contrastbeheersing, het zone systeem. Alles was tot in de finesse doordacht en uitgevoerd. www.anseladams.com

001-Ansel-Adams1