I USED TO THINK THAT I COULD NEVER LOSE ANYONE IF I PHOTOGRAFED THEM ENOUGH
IN FACT MY PICTURES SHOW ME HOW MUCH I’VE LOST
De Amerikaanse fotografe Nan Goldin (1953)maakte intieme foto’s van haarzelf en vriendenkring. Het zijn opnames met bestaand licht en de foto’s zijn snel en spontaan genomen. Haar jeugd heeft veel invloed gehad op haar latere leven en foto’s. Als tiener liep ze van huis weg en had ze te maken met de zelfmoord van haar jonge zusje. Ze kwam in de punk scene terecht, die ze ook fotografeerde. Daarnaast fotografeerde ze ook de wereld van homosexuelen, transsexuelen en drugsverslaafden. Vele heeft ze er gefotografeerd en vele zijn ook overleden aan drugsgebruik en aids.
Met deze periode van het oude naar het nieuwe jaar wordt er altijd teruggeblikt naar het afgelopen jaar. Ook de overleden personen van het afgelopen jaar worden nog een keer herdacht in een eigen programma “uit het leven van”. Vandaar de foto van het kerkhof, gemaakt in Exmoor, Engeland.
Goldin gebruikte zelf ook drugs en fotografeerde ook zichzelf en haar levensstijl tijdens deze periode. De foto’s verschenen in haar boek “The Ballad of Sexual Dependency” . Ze laat een dagboek achtig beeld zien van haar periode met drugs, mannen, huiselijk geweld en sociaal isolement.
Latere werk heeft een breder thema, zo maakt ze ook landschapsfoto’s, zee gezichten en foto’s van kinderen.
