De uitspraak van Garry Winogrand

PHOTOGRAPHY IS NOT ABOUT THE THING PHOTOGRAPHED

IT IS ABOUT HOW THAT THING LOOKS PHOTOGRAPED

Garry Winogrand (1928–1984) is een straatfotograaf en was een tijdgenoot ban Robert Frank. In dezelfde periode reisde hij door Amerika. Robert Frank gaf zijn bekende boek de Amerikanen uit. Winogrand maakte vele foto’s, als een snapshot. Hij  maakte foto’s om te ontdekken hoe iets er op de foto uit zou zien. Na zijn dood hebben ze nog vele niet ontwikkelde rolletjes gevonden. Fotograferen om het fotograferen en dan niet kijken naar het eindresultaat.

Een foto gemaakt in de Deadvlei. Hoe ga je dat nog op de foto zitten. Een van de eerste foto’s die ik zag van de Deadvlei, de rode zandduinen met doden bomen in Namibië was van Frans Lanting. Bijna een surrealistisch beeld!  Hierna zijn er vele foto’s gemaakt en hoe ga je dat nu origineel op de foto zetten. Dat kan op verschillende manieren. De foto’s met witte grond, rood zand, dode bomen en blauwe lucht kennen we ondertussen wel. Ook heb ik foto’s gezien van de Deadvlei met andere weersomstandigheden. Met mist zag het er ook heel bijzonder uit. Of juist een keer met bewolking, de Melkweg of met de sterren op de achtergrond of zelfs een startrail. Hoe blijf je nog origineel op zo’n plek? Alles is al gefotografeerd. Dan moet je je creativiteit aanspreken en dat gebeurd pas goed als je er een paar maal bent geweest. Wat de eerste keer is het zo overweldigend dat je meestal met de geijkte plaatjes thuiskomt. Wanneer komt je creativiteit naar boven? Als je iets al uitgebreid en van alle kanten hebt gefotografeerd en er eigenlijk genoeg van hebt. Als je er lang en rustig over na hebt kunnen denken? Tijdens een vakantie heb je daar niet altijd tijd voor. Dan ben je daar op dat moment en heb je niet altijd de gelegenheid om onder andere omstandigheden te fotograferen. Je kan van te voren via google streetview  je gebied verkennen. Of het bekijken van andere foto’s van het gebied om inspiratie op te doen, of om te kijken wat er al gefotografeerd is en wat niet.  Een bijzondere foto die me bij gebleven is de foto van Marsel van Oosten. Hij wilde fotografen tijdens mistomstandigheden, wat maar vier of vijf keer voorkomt per jaar. Met een sterke zaklamp achter de boom creëerde hij dit beeld.

garry-winogrand

Wederom Alfred Eisenstadt

IT´S MORE IMPORTANT TO CLICK WITH PEOPLE THAN TO CLICK THE SHUTTER

Alfred Eisenstaedt fotografeerde vaak bekende mensen op een humoristische wijze. Daarnaast fotografeerde hij ook onbekende mensen En als portret fotograaf moet je toch zeker goed met mensen om kunnen gaan. Alfrds Eisenstaedt weet je te raken met zijn foto’s. Een interview in de BBC serie Masters of Photograhy is hier te zien.

In Namibië hebben we 4 weken met de camper het land door gereisd. Je rijdt daar voornamelijk over gravel wegen en hebt daarom ook 2 reservebanden op de camper zitten. En in de auto de nodige gereedschappen en ander materiaal, zoals een compressor om de band op te kunnen pompen. Want je rijdt soms hele stukken waar je niets tegenkomt. Wel zo’n 200 à 300 km voordat je het volgende dorpje of stadje tegenkomt. Bij aankomst in Luderitz bleken we een lekke band te hebben. We waren juist na veel gravel wegen weer op asfalt beland. Heel voorzichtig met de camper naar de benzinepomp gerold en het probleem bleek een spijker in de band te zijn. Vier ijverige mannen hielpen ons met de band wisselen. Toen ze mijn camera zagen, wilde ze graag op de foto gezet worden. Trotse jongemannen, bezig met hun werk.

Alfred-Eisenstaedt

De uitspraak van Josef Koudelka

I WOULD LIKE TO SEE EVERYTHING, LOOK AT EVERYTHING

I WANT TO BELIEVE TO BE THE VIEW ITSELF

In Namibië hebben we een rondvlucht gemaakt boven de Sossusvlei. Helaas duurde de vlucht maar 40 minuten. Het was geweldig om met zo’n klein vliegtuigje boven de duinen te vliegen. We waren met 4 personen en de piloot. Mijn man en ik zaten ieder aan 1 kant, zodat we beiden uitzichten konden benutten. De piloot hield nog een praatje. Dat we vooral moesten genieten van de vlucht en niet alleen maar continu met fotograferen bezig moesten zijn. We hadden al een eerdere ervaring met een spectaculaire rondvlucht in Nieuw Zeeland in de bergen rondom Mount Cook. Toen maakte de camera echt overuren! Nu heb ik bewust even niet gefotografeerd en van het uitzicht genoten. Maar langer dan 5 minuten lukte dat niet. De zon was net op, er lagen prachtige vergezichten voor ons. Je kon de zee zien, de luchtballonnen en de auto’s met mensen die onderweg waren naar Deadvlei. En de geparkeerde auto’s bij Duin 45, waar mensen naar boven waren klommen om van de zonsopkomst te genieten .  

Josef Koudelka (1938) maakt een andere soort landschapfotos . DHet zijn donkere landschappen , met thema’s als verlatenheid, afval, vertrek, wanhoop en vervreemding. Zoals het boek uit 2013 “Wall: Israeli and Palestinian Landscapes” . Maar hij begon als straatfotograaf. Oorspronkelijk uit Tsjechië en in de jaren 70 politiek asiel gekregen in Engeland. Al snel werd hij een magnum fotograaf. Hij reisde rond in Europa op zoek naar beelden van de straat. Zoals bij de zigeuners van Slowakije en Roemenië. Zijn personages lijken soms uit sprookjes te komen.

https://www.facebook.com/JosefKoudelka/

063-Josef-Koudelka

De uitspraak van Burk Uzzle

PHOTOGRAHPY IS A LOVE AFFAIR WITH LIFE

Burk Uzzle (1938) was aanvankelijk een documentaire fotograaf. Hij heeft iconische beelden gemaakt van de moord en begrafenis van Martin Luther King,
In 1967 werd hij lid van Magnum Photo’s en werd 2 keer tot president verkozen.
Uzzle is bekend van zijn foto’s van de Amerikaanse samenleving, met name van mensen in de kleine steden van Amerika. Hij vindt Amerika het meest exotische land wat hij bezocht heeft, maar ook het eenzaamste land. www.burkuzzle.com/

Een ander eenzaam en exotisch land is Namibie. En eenzaam meer in de zin van verlatenheid. Het is 20x zo groot als Nederland en er wonen 2,3 mensen. Deze foto is gemaakt in Outjo, waar we even naar toe waren gereden om boodschappen te doen en te tanken. We kwamen uit het Etosha national park, het safarigebied. Tijdens het tanken zag ik deze man met het jongetje oversteken. De man kijkt net richting het kind , om te zien of het goed gaat. Een bezorgdheid van een vader, terwijl het jongetje stoer naast hem loopt. Dat vind ik het leuke aan straatfotografie, om te kijken naar de interacties van de mensen, Hoe gaat het contact tussen de mensen Burk Uzzle heeft helemaal gelijk, Photography is a love affair with life”. Met de fotografie van Burk Uzzle in gedachte, heb ik de foto omgezet naar zwart wit.

Burk Uzzle

De uitspraak van Franco Fontana

THE PURPOSE OF ART IS TO MAKE VISIBLE THE INVISIBLE

Een paar jaar geleden volgde ik een mentoraat en kreeg naar aanleiding van de meegebrachte foto’s de opdracht me te laten inspireren door de fotogaaf Franco Fontana. Toen ik zijn landschapsfoto’s zag, dacht ik dat de fotograaf flink met photoshop bezig was geweest. De kleuren spatten er vanaf. Toch zijn deze foto’s in het analoge tijdperk gemaakt. Met het maken van landschapsfoto’s hou ik zelf om naar lijnen en vormen in het landschap te kijken, Zo inspireerde Fontana me om nog kritischer en minimalistischer te kijken. Deze foto is gemaakt in de Sossuvlei in Namibië. Door inzoomen in het landschap en het spel van licht en schaduw ontstaan hier mooie strakke lijnen.

Fontana is een goede kijker en een meester in compositie. Hij kijkt naar lijnen en vormen in het landschap. Franco Fontana (1933) is op zijn 28ste begonnen met fotograferen. In eerste instantie de landschappen waar hij flink succes mee had. Maar wat niet veel mensen wetend dat hij ook stadsgezichten heeft gefotografeerd en naakten. Door zo in te zoomen op het landschap creëert hij minimalistische landschappen. Soms zie je de verhouding doordat er een boom in geplaatst is.
Leuk detail om te weten dat hij zijn foto’s maakt met 3 soorten lenzen, een 17-35mm zoom, een 35-350mm en een 14mm prime lens. www.photoandcontemporary.com/artistartworks.aspx?ar=3

Franco-Fontana