De uitspraak van Berenice Abbott

PHOTOGRAPHY HELPS PEOPLE HOW TO LOOK

Fotograferen helpt mensen hoe ze moeten kijken. De fotograaf kijkt op een andere manier naar dingen. Je gaat in beelden kijken of kaderen. Hele gewone dingen worden ineens prachtig denkbeeldige foto’s. Je bedenkt hoe je dat wilt fotograferen en onder welke omstandigheden.

Deze mensen kijken ook, ieder op hun eigen manier. Het zijn toeristen, vanaf de Dam gefotografeerd. Zij kijkt om zich heen en ziet de schoonheid van de stad, kijkt naar de Amsterdamse geveltjes en pakt haar compact camera. Hij heeft geen oog voor de omgeving en speurt op zijn kaart naar de route. “Hoe fietsen we nu verder” is bij hem de belangrijkste vraag. Ze zijn goed voorbereid op de fietstocht, regenkleding aan en muts op tegen de kou. En dat op het einde van de meimaand!

Berenice Abbott (1898-1991) is een Amerikaanse fotografe, bekend geworden met haar zwart wit fotografie. Ze fotografeerde in de jaren 30 de stad New York. In de jaren 20 werkte ze als assistente van de fotograaf Man Ray. Via Man Ray kwam ze in aanraking met de  Franse fotograaf Eugène Atget, die van grote invloed op haar werk had. Terug in New York fotografeerde ze de veranderingen in het leven en architectuur van met name Manhattan. Dit project is bekend onder de naam  Changing New York.

Berenice Abbott

Wederom een uitspraak van Ansel Adams

WHEN PEOPLE ASK WHAT EQUIPMENT I USE

I TELL THEM MY EYES

De foto is gemaakt aan de Opaalkust, onderaan de Cap Blanc Nez, waar die dag een aantal kunstschilders hadden plaats genomen om het strand end e zee te gaan schilderen. Een ieder op zijn eigen manier, met zijn eigen ogen. Een foto maken is ook kijken, je kan de duurste apparatuur hebben, maar het gaat om het zien van een situatie, schoonheid.

Er liepen toeristen naar het strand, die de schilders aan het werk gade sloegen, er werden foto’s gemaakt van elkaar. Met de camera in de aanslag heb ik even gewacht tot de man, die een foto ging maken van de gehandicapte man in de rolstoel, door de knieën zakte. De foto lijkt net een toneelstukje, alsof het zo geregisseerd is. Maar als je het moest regisseren, was dat lang niet op deze manier gelukt.

De landschapsfoto’s van Ansel Adams (1902-1984) spelen een belangrijke rol in de bewustwording van de Amerikanen om hun natuur te beschermen. Met zijn foto’s wilde Adams de schoonheid en esthetiek uitdragen, maar dat had ook een keerzijde. Door zijn foto’s werden de nationaal parken zo populair dat de vele bezoekers een bedreiging vormden voor de parken.

www.anseladams.com

Ansel Adams

 

Nogmaals Elliott Erwitt

I’VE FOUND IT HAS A LITTLE TO DO WITH THE THINGS YOU SEE

AND EVERYTHING TO DO WITH THE WAY YOU SEE THEM

Elliott Erwitt (1928) kijkt naar situaties op een komische manier, soms ook droevig, teder of ontroerend. “Felix, Gladys & Rover”,  is een beroemde foto uit 1974, we zien de enorme poten van een Deense dog, naast even lange, hoog gelaarsde damesbenen en als laatste van het trio een piepkleine, ietwat loense chihuahua in een jasje en een wollen muts. Of de man wiens bovenlichaam en hoofd schuil gaan achter een op schoot zittende hond. Het levende bewijs dat baas en hond naar elkaar toegroeien en elkaars evenbeeld worden.

Hier staat weliswaar geen mensen of dieren centraal op de foto, maar een boei op het strand aan de Franse kust. Een boei is een heel gewoon voorwerp, maar door de boei op de voorgrond te plaatsen en  met  een groothoeklens te fotograferen, kijk je op een andere manier naar een alledaags voorwerp.  De foto is met een big stopper gemaakt (10 stops grijsfilter), waardoor de zee een wat spiegelend beeld krijgt en de wolken een zachter karakter. 

www.elliotterwitt.com

Elliot Erwitt