Hier zie je ook de foto van de plant. Eigenlijk een saaie foto, maar door met de macrolens dicht op de plant te gaan staan, komt er een hele andere wereld tevoorschijn.
fotograaf
Uitspraak van Eliot Porter
SOMETIMES YOU CAN TELL A LARGE STORY WITH A TINY SUBJECT
Een middagje oefenen in het bos met een Russisch lensje uit de Jaren 50, een helios 44-2 58 mm F/2,0. Een oud lensje die je middels een adapter op je moderne camera kan zetten. Er zit een diargama ring op de lens. Je moderne camera herkent de lens niet en je moet hem op manueel zetten om hem te kunnen gebruiken. Middels de diaframa ring op de lens, stel je de diafragma in. En met name de scherpte is heel lastig. Er zit een scherpstelring op de lens, maar het beste werkte ik nog met het verplaatsen van de camera. En dat is echt mm werk! Je kan met macro aan de slag met behulp van tussenringen, maar zelf vind ik nog het leukste om of die van 16 mm te gebruiken of geen tussenring. Deze lens zou een bijzonder bokeh op de achtergrond geven. Die hele bijzondere sfeer die ik soms op beelden op facebook zie, is me nog niet gelukt om te creëren. Betekend nog meer oefenen, met deze paddenstoelfoto was ik wel heel blij. Paddenstoelen, waarbij je de hoed op een gegeven moment scheurt en waarbij de randen heel mooi opkrullen. Zo zie je de sporen mooi terug in de rand. Het was die middag ook bijzonder in het bos. De hele dag al mistig en pas na de lunch kwam het zonnetje een beetje door.
Eliot Porter (1901- 1990) was een Amerikaanse fotograaf die in eerste instantie veel in zwart wit fotografeerde en later zich richten op landschappen. Die kenmerkte zich door de rustige sfeer. Hij was chemicus en geïnteresseerd in het zelf afdrukken in zijn foto’s. Nadat kleurenfotografie zijn intrede deed, stapte hij meteen over op kleur. In die tijd was dat best lastig. Hij werkte met een groot formaat camera. Waardoor de kleurenfoto’s in eerste instantie erg grofkorrelig werden. Hij had ook meer tijd nodig in de doka om mooie contrasten te krijgen in de foto. Eliot Porter is de voorvader van landschapsfoto in kleur en heeft een manier van kijken naar het landschap. Hij komt dichterbij zijn onderwerp en laat een intiem landschap zien.
De uitspraak van Harry Callahan
De quote van Harry Callahan
Hoeveel foto’s maak je en hoeveel gooi je er weer weg. Hoeveel foto’s van die je bewaard zijn er toppers, die je aan de muur zou willen hangen. Mensen willen graag snel resultaat zien en mooie plaatjes schieten. Fotograferen is hard werken, niet elke foto is een topper. In het analoge tijdperk was de fotograaf tevreden als er 1 goede foto zat op een fotorolletje van 36 foto’s.
Deze foto is gemaakt in Greenwich park op een mistige dag. We waren onderweg naar het Greenwich Observatory Museum en liepen door het park. De zon probeerde er een beetje door heen te komen. De bomen kwamen uit de mist en we zagen 50 tinten grijs. Op deze foto zie je dat de bomen netjes op een rijtje staan, lekker eigenwijs een andere kant opdraaien en het kleine boompje rechts maakt de foto, doordat hij een heel ander uiterlijk heeft.
Harry Callahan (1912-1999) was een Amerikaanse fotograaf die bekend staat om zijn foto’s van natuur, straten & gebouwen en mensen. Iedere ochtend liep hij door de straten van zijn stad, om dat te fotograferen wat hij mooi vond. Hij fotografeerde in kleur en zwart-wit. Zijn fot’s laten licht en donker zien, maar ook mooie lijnen en vormen. Hij koos een onderwerp, fotografeerde het een tijdje, liet het weer los en ging een tijdje wat anders doen en kwam weer terug op zijn onderwerp, meestal vanuit een ander perspectief. Hij experimenteerde ook met o.a. extreem contrast, dubbele belichting. Daarnaast fotografeerde hij jarenlang zijn vrouw Eleanor, waar hele ontroerende foto’s tussen zitten.
Quote dag
Toch nog een quote, op naar de 100 😉
75 ste quote
I AM NOT INTERESTED IN PHOTOGRAPHY
I AM INTERESTED IN WHAT YOU CAN DO WITH IT
David Bailey (1938) is mode fotograaf en heeft zich vanuit de arbeidersklasse opgewerkt tot freelance fotograaf voor de Engelse en Amerikaanse Vogue. Meer over David Bailey vind je in de uitspraak “Photography is (a means by wich we) … learn to see the ordinary”
Deze trotse vrouw ontmoette ik in Bikaner, India. Zij stond daar samen met haar dochters te wachten bij de drukke spoorwegovergang on de hoofdstraat. Ik bewonderde de handen van de dames, die moi beschildert waren met henna en zo kwamen we in gesprek. Ze vonden het leuk dat ik ze op de foto zette en wat een uitstraling heeft de moeder. Een prachtige, trotse vrouw!
