Quote

De uitspraak van Leon Levinstein

Liset Quote , , , , , , , , ,

I WALK, I LOOK, I  SEE, I STOP, I PHOTOGRAPH

Het is precies de manier, waarop deze foto gemaakt werd. Ik was in Rome en liep in een drukke winkelstraat. Mijn oog viel op de vrouw die bij de ingang van het kerkje zat, in gesprek met de man met de accordeon. Ik werd getroffen door haar blik, de manier van kijken naar de man. Ik stopte en maakte een foto.

Leon Levinstein  (1910-1988) fotografeerde New York zoals hij de stad zag: straatfotografie van situaties en mensen die hij tegen kwam, plekken waar het drama van het leven zich afspeelt. Het is bijzonder dat op zijn foto’s er nooit meer dan één of twee personen op staan, ook al is er in de drukte van New York gefotografeerd.  Levinstein benaderde zijn personen, zette hen alleen in het beeld, hiermee zat hij hun dicht op de huid. Toch wisselde hij geen woord met zijn hoofdpersonen, ondanks dat kon hij toch een karaktervol portret van iemand maken. Leon Levinstein is een beetje een eenling, hij was  jarenlang op zoek naar erkenning, maar had een wantrouwen tegen alles wat kunsthandel was.  De foto aan de rechterzijde is een foto gemaakt door Levinstein, op internet is geen foto te vinden van de fotograaf, dat typeert ook wel een beetje de fotograaf. Ook geen website van de fotograaf, nazaten of stichting, maar dit is een Nederlandse blogspot gewijd aan Levinstein

http://leonlevinsteinphotography.blogspot.nl/2010/10/biography-and-background.html

Leon Levinstein

 

De uitspraak van Immogen Cunningham

Liset Quote , , , ,

WHICH OF MY PHOTOGRAPHS IS MY FAVOURITE?

THE ONE I’M GOING TO TAKE TOMMOROW

De eerste cursusavond is geweest. De cursisten mochten hun beste foto meenemen en kiezen bleek best lastig te zijn. Mijn beste foto? 

Bij de uitspraak van Immogen Cunningham hoort een vrouw op de foto te staan. Een vrouw met lef, die fier met haar camera in de aanslag staat.  Deze foto is gemaakt op het landschapspark in Duisburg, na een grijze ochtend, kwam de zon door, waardoor er prachtige schaduwen vielen op de fabriekshal.
En welke foto je favoriet is? De uitspraak gaat over dat je je beste foto nog niet gemaakt hebt, dat je moet blijven door ontwikkelen en blijven groeien als fotograaf.

Immogen Cummingham  (1883-1976) wordt gezien als een van de belangrijkste vrouwelijk fotografen van de twintigste eeuw. Zij is bekend van haar modernistische plantenstudies, maar zij fotografeerde ook naaktstudies, kunstenaarsportretten, straatbeelden en dansstudies. De foto’s werden op verschillende manieren gemaakt, van weelderig, omfloerst en romantisch naar strak, helder en zakelijk. Voor die periode had ze ook lef, ze fotografeerde zichzelf en haar echtgenoot naakt.    Cunningham overleed op 93 jarige leeftijd en bleef tot haar dood fotograferen. Haar laatste boek, ‘After Ninety’, werd postuum uitgegeven. 

www.imogencunningham.com

Immogen Cunningham

De uitspraak van Elliott Erwitt

Liset Quote , , ,

TO ME, PHOTOGRAHY IS AN ART OF OBSERVATION.

IT’S ABOUT FINDING SOMETHING INTERESTING IN AN ORDINARY PLACE…

Deze foto is gemaakt op de Floriade in Grubbenvorst, er stonden rode ligstoelen op een groen heuveltje. Het had net even flink geregend, maar al snel kwam het zonnetje al door.  De woest wolken waren nog te zien, die zon scheen op de rode ligstoelen. In eerste instantie vond ik het jammer dat ik nog de vlekken van de hoofden zag,  van mensen die ooit in die stoelen hadden gezeten. Later vond ik dat gegeven juist interessant. Je gaat je verbeelden wat voor een soort mensen er in die stoelen hebben gezeten.  Wat hebben zij gezien? Je kan er heerlijk je fantasie mee op de loop laten gaan. Door de weersomstandigheden werd de foto van gewone ligstoelen een interessante foto.

De foto heeft verder niets met Elliott Erwitt (1928) te maken, maar de uitspraak is van hem. Elliott Erwitt is een Amerikaans fotograaf,  die bekend staat om zijn humane, mild-ironische kijk op de mensheid, zijn gevoel voor beeldrijm en zijn bijzondere liefde voor honden. Volgens Erwitt gaat het om het reageren op wat je ziet. ”Beelden vind je overal. Het is simpelweg zaak om dingen op te merken en ze te organiseren. Je hoeft alleen maar te letten op wat er om je heen gebeurt en te geven om de mensheid en de menselijke komedie”.

www.elliotterwitt.com

Elliott Erwitt

De uitspraak van Alfred Eisenstaedt

Liset Quote , , , ,

KEEP IT SIMPEL

Eigenlijk wist ik meteen bij de spreuk “Hou het simpel” een foto. Wel een hele andere foto dan Alfred Eisenstaedt (1898-1995)  zou maken.  De foto is na een regenachtig weekend gemaakt, op een maandagmorgen, dat net even de zon in de tuin scheen. Met de macrolens op de camera, de tuin in en kijken wat er voor moois uit kwam. Al snel bij een plant met wat regendruppels en bij het nemen van de foto zag je prachtige regendruppels op een klein streepje groen te voorschijnkomen. Hoe simpel kan het zijn!

Alfred Eisenstaedt maakte zijn bekendste foto een dag na de Japanse overgave, 15 augustus 1945. Hij fotografeerde een kussende matroos en verpleegster op Times Square in New York, te midden van een feestvierende menigte. Die foto staat symbool voor de opluchting van het Amerikaanse volk na het aflopen van de oorlog.
Jarenlang is men op zoek geweest naar de namen van de hoofdpersonen op de foto, in 2012 werden de matroos en de verpleegster op 89-jarige leeftijd herenigd.

De uitspraak van Ansel Adams

Liset Quote , , , , , , , ,

A GOOD PHOTOGRAPH IS KNOWING WHERE TO STAND

De vrouw fotografeert een uitspraak van Ansel Adams (1902-1984) “A good photograph is knowing where to stand” . De eerste indruk is een zwart-wit plaatje, zoals Adams ook vaak fotografeerde, maar als je wat beter kijkt, zie je dat de fotografe donkerblauwe kleding aan heeft met een een rood rugzakje. De foto van de fotografe in actie is gemaakt tijdens een fototrip naar Midden Limburg.

Ansel Adams is bekend geworden door zijn prachtige zwart-wit foto’s van landschappen van o.a. Yosemite National Park en Sierra Nevada. Minder bekend is, dat hij ook in kleur gefotografeerd heeft, voorbeelden hiervan zie je in het boek “Ansel Adams in Color”,, her-uitgebracht in 2009.
Adams wist van te voren precies waar hij moest staan. Hij visualiseerde zijn foto, voordat de opname werd gemaakt. Hij verkende van te voren de plek, wist waar hij naar toe moest om een goed opname te maken en wachtte zijn moment af. Als alles klopte maakte hij de foto die hij in zijn hoofd had.
Op zijn foto’s was alles scherp en doortekend, hij bedacht een methode voor een perfecte contrastbeheersing, het zone systeem. Alles was tot in de finesse doordacht en uitgevoerd. www.anseladams.com

001-Ansel-Adams1