Quote

De uitspraak van James Wilson

Liset Quote , , , , , , , , , ,

IN THE WORLD OF PHOTOGRAPHY

YOU GET TO SHARE A CAPTURED MOMENT WITH OTHER PEOPLE

In de wereld van de fotografie, deel je een moment met andere mensen.  En soms kunnen dat hele bijzondere momenten zijn. Van bruiloft tot begrafenis, van diploma uitreikingen tot het beklimmen van een berg. Deze foto is gemaakt tijdens het beklimmen van de Hochfeiler in het Zillertal. Deze berg in Oostenrijk is 3510 mtr hoog.  Tijdens de beklimming is er een mooi wolkenspel. De top laat zich af en toe zien. Ook 2 oudere heren zijn onderweg naar de top. Ik blijf een tijdje achter hun lopen. Ze lopen in het goede tempo voor mij. Boven de wolken hebben we uitzicht op 2 gletsjers, we lopen er precies tussendoor. We komen met ons vriendenclubje op de top. De oudere heren zijn er ook en feliciteren mij met het behaalde resultaat.  Met de nodige krachtsinspanningen  en doorzettingsvermogen heb ik de top gehaald. Maar wat een fantastisch moment! Als ik naar de foto kijk, voel ik me nog trots dat ik de top behaald heb. Mijn wandelvriend staat even op een rotsblok om een foto te maken, snel maak ik een foto van hem.

James Wilson, een Amerikaanse politicus zou deze uitspraak gedaan hebben. Maar welke Wilson? De jurist Wilson (1742–1798) een van de ondertekenaars van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring, maar de eerste lichtgevoelige plaat werd in 1800 ontdekt .  
Of James Wilson (1835-1920), een Amerikaans politicus, onder andere minister van landbouw onder Theodore Roosevelt of is het James Q Wilson (1931 – 2012) die het brein was achter de succesvolle antimisdaadcampagne in New York. Wie het weet mag het me mailen

James Wilson

De uitspraak van Czar Anthony Lopez

Liset Quote , , , , , , , , , ,

PHOTOGRAPHY IS MY MEDITATION

Fotografie is meditatie. Ik ervaar dat zeker als ik op pad ga in de natuur of op reis. Genieten van de vrijheid en de mooie natuur in binnen- en buitenland. Wachten op het goede moment bij bepaalde weersomstandigheden, de vogel die op het juiste moment op de juiste plaats gaat zitten.  Of wachten op de bloemen, draaien met je camera om het bloemetje tot je het juiste standpunt hebt.

Aan het strand met lange sluitertijden bezig zijn, tijdens de opname kijken naar de zee wat er gebeurd.

Een mantra op grote hoogte in de Nepalese Himalaya. Um Mani Padme Hum staat op de steen, de boeddhistische mantra. De stenen liggen opgestapeld of bij gebedsmolens. Deze passeer je met respect. Bij gebedsmolen en boeddha beelden loop je links erom heen. Met de rechterkant naar de boeddha, molen en steen toe. De reden is dat de rechterarm en hand rein is en de linkerkant onrein.

Deze foto is gemaakt tijdens een trektocht in Nepal, de Annapurna Round. Ook wandelen is mediteren. Je gedachte op een rijtje zetten. Nadenken over het verleden of toekomst. Of je geheugen resetten en met een vrij hoofd gaan wandelen met de camera in de aanslag.

Czar Anthony Lopez heeft deze uitspraak op zijn naam staan. Je komt de uitspraak op diverse sites tegen op internet. Maar wie is Czar Anthony Lopez? Ik heb geen idee, misschien weten jullie het. 

Czar Anthony Lopez

 

 

 

De uitspraak van Robert Frank

Liset Quote , , , , ,

THE EYE SHOULD LEARN TO LISTEN BEFORE IT LOOKS

Robert Frank (1924) is een Amerikaanse fotograaf en cineast. Hij werd bekend door zijn boek “the Americans”. Hij reisde met zijn gezin 9 maanden door Amerika om te fotograferen. Frank liet zich leiden door wat op straat gebeurde. Hij fotografeerde snel, opvallend en soms zonder door de lens te kijken.Hij kreeg kritiek op zijn foto’s. Volgens de Amerikanen waren zijn foto’s niet gekaderd, niet scherp gesteld en niet goed uitgelicht. Men vond de foto’s korrelig, somber en weinig opbeurend. Er werd een pessimistisch beeld geschetst van Amerika. Zo anders dan de foto’s uit de jaren vijftig, die een optimistische en energieke sfeer hadden. In Amerika had hij moeite om de foto’s te laten publiceren.  Hij heeft het boek in Frankrijk laten uitgeven. Later in het Engels vertaald, maar het boek was in eerste instantie geen groot succes. Pas later werd het herontdekt door jonge kunstenaars en kreeg het een cultstatus.

In 2008 is er een jubileumeditie verschenen.  Je kan al zijn werk bekijken op de site van de National gallery of Art en er nog op inzoomen ook!

http://www.nga.gov/content/ngaweb/features/robert-frank.html

Het oog moet leren te luisteren voordat het kijkt. Of moet je leren in beelden te kijken? Welk beeld is een foto waardig? In plaats van een foto van een Amerikaanse situatie heb ik een straatbeeld van Amsterdam genomen. Er staat een jonge vrouw op de foto met drie honden aan de lijn. Tijdens het uitlaten ging de donkere hond zijn eigen gang. Zijn oor moest leren te luisteren! Het eigenwijze hondje had het helemaal gehad met het wandelen. Hij ging er bij liggen en er was geen beweging meer in te krijgen! Wat de jonge vrouw ook probeerde. Het werd een soort toneelstukje op straat, er kwamen omstanders bij. Ze begonnen aanwijzingen te geven. Maar niets hielp. Na een kwartiertje was de hond uitgerust en liep weer vrolijk mee. 

Robert Frank

De uitspraak van Robert Capa

Liset Quote , , , , , , ,

IF YOUR PICTURES AREN’T GOOD ENOUGH

YOUR’E NOT CLOSE ENOUGH

Dat is wel een hele dappere uitspraak van Frank Capa. Zeker als je bedenkt dat Capa oorlogsfotograaf was. Als je foto’s niet goed genoeg zijn, dan ben je niet dichtbij genoeg. Je moet maar durven in de oorlogsgebieden! De foto is gemaakt in Noord Ierland in Londonderry/Derry.   De Ierse katholieken spreken over Derry. Voor de Britten en de Ierse protestanten is het Londenderry. 

Dit is de gedenksteen, gemaakt door John Caker Casey, in 1969. Op de gedenksteen staat de tekst “you are now entering Free Derry”.  De naam “Free Derry” werd gegeven aan de gebieden van de Bogside, Creggan en Brandywel die waren gebarricadeerd. 
Wij komen ’s morgen in de stad en het eerste wat opvalt is de vele politieagenten. Ze zijn serieus bewapend en hebben en wapenstok inde handen. Het ziet er hier serieuzer uit dan in Belfast! Tijdens de lunch snappen we waarom, er komt een Oranjemars voorbij. Zowel de demonstranten als de agenten staan strak van de spanning. We lopen nog snel een rondje door de stas en bekijken de Murals, de muurschilderingen en bewonderen de Vredesbrug over de rivier de Foyle. Hierna vervolgen we onze weg naar Donegal, Ierland.

Robert Capa (1913-1954) is een oorlogsfotograaf. Hij emigreerde op jonge leeftijd vanuit Hongarije naar Duitsland. Hij is bekend geworden met en foto uit de Spaanse burgeroorlog van “de vallende soldaat” uit 1936. Er is een sneuvelende soldaat te zien en er is nog steeds discussie over de foto of hij in scène gezet is. Capa heeft hier nooit over gesproken. Zijn partner, , de fotografe Gerda Taro, overleed in de Spaanse burgeroorlog. Na de oorlog vertrok Capa naar Amerika. Hij ging als oorlogsfotograaf aan de slag voor  het tijdschrift Live. Zijn bekendste werk is de landing op D Day op Omaha beach in 1944. Capa kwam om het leven door een landmijn in 1954 in de oorlog in Indochina in Zuidoost Azië.

http://www.magnumphotos.com/C.aspx?VP3=CMS3&VF=MAGO31_10_VForm&ERID=24KL535353

Robert Capa

De uitspraak van Aaron Siskind

Liset Quote , , , , ,

PHOTOGRAPY IS A WAY OF FEELING, OF TOUCHING, OF LOVING

De foto is met een compact camera in het analoge tijdperk gemaakt in Nepal, eind jaren negentig. De foto is helaas niet van super kwaliteit, het is een ingescande dia. Ik vond de foto zo bij de quote passen, dat ik hem toch gebruik. De wegwerp panorama camera was in die tijd hip om mee op reis te nemen. De trektocht in de Himalaya was een prima moment om de panoramacamera in de rugzak te stoppen. Tijdens een pauze in een dorpje trok de panorama camera de aandacht van twee jongetjes.  Ze vonden het een interessant ding en keken er om de beurt door. Het oudste jongen gaat achter het jongetje staan en laat hem liefdevol door de camera kijken. Samen genieten ze van dit moment. En dat deden wij ook!

Aaron Siskind (1903-1991) is een zwart wit fotograaf uit de kunststroming Abstract Expressionisme.

Zijn eerste liefde was muziek en poëzie, maar na zijn huwelijk in 1929 veranderde dat in fotografie. Hij had voor zijn huwelijksreis een camera gekregen.  Hij begon zijn carrière als documentaire fotograaf. Later ging Siskind in de richting van formele, poëtische, conceptuele beelden waar hij mee internationaal bekend werd. Hij richtte zich op de details van natuur en architectuur. Hij presenteerde ze als vlakke oppervlakken om een nieuw beeld van hen, die los staan van het oorspronkelijke onderwerp. http://www.aaronsiskind.org/

Aaron Siskind