De uitspraak van Anne Geddes

THE HARDEST THING IN PHOTOGRAPHY IS

TO CREATE A SIMPLE IMAGE

Het moeilijkste in de fotografie is, om een simpele foto te maken. En dat zegt Anne Geddes (1956) , de fotografie bekend is om haar bijzondere baby foto’s.  In plaats van de standaard portretten, fotografeert ze de baby’s in schattige dieren-, insecten- en bloemenkostuums. Zij voegt ook later digitaal elementen toe, zoals van bloemen of andere beelden.  Haar foto’s met de baby’s  staat model  voor het leven en geboorte. Ze komt uit Australië en is woonachtig in Nieuw Zeeland.  Fotografie is haar grote passie, maar inmiddels heeft ze ook kledinglijn  voor baby’s ontworpen.  Haar foto’s worden gepubliceerd in boeken, ansichtkaarten, kalenders, briefpapier en fotoalbums.

De foto van de quote is een hele andere soort foto, dan dat Anne Geddes maakt. Maar ook hier geldt dat een simpele foto maken erg moeilijk is. Hier heb ik 1,5 uur tussen de bosanemonen gelegen in het Beekelse Broek, Midden Limburg. Door tijdens het zoeken naar een mooie compositie te kijken op het kantelbare LCD schermpje, zie je iets ontstaan. Beetje voor beetje om een bloemetje heen draaien, op zoek naar het schilderachtige lucht. Er kunnen vele mislukkelingen tussen de foto’s zitten en soms kom je een topper tegen. De foto is gemaakt met de macrolens 60 mm.

 http://www.annegeddes.com/

anne geddes

De uitspraak van Henri Cartier Bresson

OOP! THE MOMENT

ONCE YOU MISS IT, IT IS GONE FOREVER

Deze quote is wel heel duidelijk, probeer op het juiste moment af te drukken, want eenmaal te laat is te laat. Het moment komt niet terug. Daarom is het bijvoorbeeld bij straatfotografie handig om je camera op continu shot te hebben staan. Blijf knippen, het juiste moment  zit er vast tussen. 

Deze foto is gemaakt in het Achels Kluis, een trappistenklooster net over de grens in België, ten zuid -oosten van Valkenswaard. Naast het klooster is er een museum, terras en een bierwinkel. Deze meneer had net 3 kratjes bier gehaald, maar de rand in de straat blokkeerde zijn karretje. En toen ging het mis, het bovenste kratje en viel om. Flesjes op de grond en los in het winkelwagentje. De schade viel gelukkig mee. Ik zat er tegenover op een bankje en met de camera en 35 mm lens op mijn schoot. Ik kon het niet laten om er even een paar foto’s van te schieten.

Henri Cartier-Bresson (1908-2004) begon eerst met schilderen, maar werd al snel bevangen door de fotografie. Hij zwierf door de straten, op zoek naar zijn moment om af te drukken.  De straat was zijn inspiratiebron. Hij gebruikte de term “het beslissende moment”  , het is het moment van een visueel hoogtepunt wat samenvalt met een dieptepunt. Het herkennen van een gebeurtenis in enkele seconden. Door gebruik te maken van de leica 35 mm en korte sluitertijden kon hij snel een foto maken.  Cartier Bresson probeerde zijn foto zo te maken, dat hij niet hoefde bij te snijden.
Maar ook de moderne fotojournalistiek en  ook portretfotografie behoorde tot zijn specialiteiten.  Na de oorlog richtte hij samen met Robert Capa,  George Rodger,  David Seymour en William Vandivert, Magnum Photos op.

http://www.henricartierbresson.org/en/

henri-cartier-bresson

De uitspraak van David Bailey

PHOTOGRAPHY IS ( A MEANS BY WICH WE) …

LEARN TO SEE THE ORDINARY

David Bailey vindt fotografie een middel waarmee we leren om het gewone te zien. Daarom een portretfoto dit keer, van een visser in Cornwall, Engeland. Een gewone man uit de arbeidersklasse, die met een grote glimlach zijn vis aan het laden en wegen was. Het was tijdens een pauze op de South West Coast Path, een wandelpad langs de kust van Somerset, Dorset, Cornwall en Devon. Totale lengte van het pad is zo’n 1100 km. Je komt langs pittoreske vissersdorpjes in een prachtige kustlandschap. Met vriendelijke en behulpzame mensen.  Voldoende gewone dingen om te fotograferen en om van te genieten.  

David Bailey  (1938)  is beroemd geworden door zijn modefoto’s uit de jaren zestig.

Hij kwam uit de arbeidersklasse, na een aantal baantjes belandde hij in Singapore voor de ‘British Royal Air Force’. Hier begon zijn interesse voor fotografie. Eind jaren vijftig kocht hij zijn eerste fototoestel. In 1959 werd hij assistent van de modefotograaf John French in Londen. Een jaar later werkte hij als freelancer voor de Britse Vogue en later ook voor de Amerikaanse Vogue. Hij fotografeerde de sterren uit die tijd en raakte ermee bevriend. Hij trouwde met zijn muzes, zoals o.a. met Catherine Deneuve.

david-bailey

De uitspraak van Gordon Parks

THE SUBJECT MATTER IS SO MUCH MORE IMPORTANT THAN THE PHOTOGRAPHER

Gordon Parks (1912-2006) was een Amerikaans fotograaf. Maar ook filmregisseur en schrijver.

Parks was erg onder de indruk van migranten arbeiders in een tijdschrift, waarna hij een camera koopt. Hij gaat vooral als portret en mode fotograaf aan de slag. Parks maakte een serie over de zwarte getto en is bekend geworden door zijn foto van een zwarte vrouw die in de schoonmaakploeg voor een Amerikaans bedrijf werkte . De vrouw staat met een bezem in de ene en een mop in de andere hand voor de Amerikaanse vlag stil. Parks was geïnspireerd door het racisme.

Hij vond het onderwerp zo veel belangrijker dan de fotograaf.

Tijdens een trektocht door de Himalaya in Nepal, kwam ik deze hangjongeren tegen. De moeilijkste etappe over de pas hadden we gehad en vanuit dit dorp zouden we nog een paar dagen het Langtang dal in lopen. Het was vroeg in de ochtend, de dorpsbewoners waren al volop aan het werk. Onze crew was al bezig om het ontbijt voor te bereiden. Even een klein rondje door het dorp en ik trof deze jongens aan in het ochtendzonnetje bij een huisje. Om met elkaar te spelen, maar ook om uitgebreid naar die gekke toeristen te kijken.

Gordon-Parks

De uitspraak van Bill Brandt

PHOTOGRAPHY IS NOT A SPORT. IT HAS NO RULES.

EVERYTHING MUST BE DARED AND TRIED!

Fotograferen is niet aan regels gebonden, het is geen sport. Alles moet geprobeerd en uitgedaagd worden.  En dat heeft Bill Brandt ook  gedaan. Van landschappen naar het leven in Engeland, van naakten naar portretten. Hij wilde geen keuze maken in het soort fotografie.

Bill Brandt (1904-1983) werd geboren in Duitsland, maar verhuisde met zijn ouders naar Engeland. Brandt kwam in contact met Man Ray in Parijs. Brandt werd diens assistent. In 1933 keerde hij terug in London. Hij begon het gewone leven van de Engelsen te fotograferen, iets dat uniek was in die tijd.  Tijdens de oorlogsjaren weigerde hij de bombardementen en dergelijke vast te leggen. Hij beperkte zich tot landschappen die vrede en tijdloosheid uitstralen. De bevrijding vierde hij door naaktfoto’s te maken, waarbij vertekeningen ontstonden door het gebruik van de groothoeklens. De studie van naakten werden op een abstracte manier onderdeel van het landschap. Hiernaast maakte Brandt ook portretten van schrijvers e jonge kunstenaars.

http://www.billbrandt.com/

De foto naast de quote heeft niets met het soort fotografie van Bill Brandt te maken. Omdat Brandt zich erg Engels voelde en gezien wordt als de belangrijkste 20ste eeuwse fotograaf van Groot- Brittannië, dit keer een foto van Londen. Gemaakt tijdens een avondwandeling langs de Thames, vanaf de London Eye in december. De kerst verlichting hangt al in de bomen.

Bill Brandt