De uitspraak van Dorothea Lange

THE CAMERA IS AN INSTRUMENT

THAT TEACHES PEOPLE HOW TO SEE WITHOUT A CAMERA

Dorothea Lange (1895-1965) was een van de eerste sociale fotografen in Amerika. Ze fotografeerde in  opdracht van de Farm Security Administration de armoede op het platteland. De fotos die ze maakte werden gratis ter beschikking gesteld en in de Amerikaanse kranten en tijdschriften gepubliceerd.

Heel bekend is de foto ”Migrant Mother” uit 1936. Er staat een vrouw op met twee van haar kinderen. De foto stelde een moeder voor die, met haar kinderen, door de Depressie van de jaren dertig gedwongen werd om als een zwerver door het leven te gaan. Lange zorgde ervoor dat de foto snel naar de krant werd gestuurd en de krant publiceerde de foto. Het resultaat van de foto was dat er voedsel naar het kamp werd gestuurd. Er is een mooie documentaire te vinden van PBS American Masters, over het werk en leven van Dorethea Lange; Grab A Hunk of Lightning  https://www.youtube.com/watch?v=DP-d-Gn7PVo

De camera is een instrument, het leert mensen om te kijken zonder camera. De foto is gemaakt in de binnenstad van Boulogne sur Mer in Frankrijk. Dit meisje liep wat te flaneren in de winkelstraat.  Ze had een alpino pet op haar gevlochten haar.  Door de kleurrijke kleding en haar vrolijke gedrag viel ze me op en maakte ik snel 2 foto’s van haar. Op de achtergrond staat een groepje jongeren bij een apotheek. Het groene kruis aan de gevel van de apotheek vond ik wat overheersend op de foto. Daarom heb ik de foto omgezet in zwart wit.

039-dorethea-lange

 

De uitspraak van Yousuf Karsh

LOOK AND THINK

BEFORE OPENING THE SHUTTER

Ga niet van alles fotograferen zonder eerst goed te kijken en te bedenken hoe je de foto wilt maken.  Dat zegt Yousuf Karsh, de portretfotograaf. Dit is weliswaar geen portret, maar het gaat dit keer om het verhaal achter de foto. Ik heb een tijdje betonbollen gefotografeerd, die met mos bekleed zijn. Ze staan voor het kasteel Groeneveld in Baarn. Ik wilde ze met alle seizoenen fotograferen vanuit diverse standpunten. Soms kwam ik daar en zag niet meteen een goede compositie . Dan ging ik even rustig op een bankje zitten en keek even om me heen. Tien minuten later was de inspiratie er wel! En je houdt er af en toe nog een leuk gesprek aan over.  In de herfst, lente en winter was het niet moeilijk om een mooie compositie te vinden. De herfstbladeren op de achtergrond, sneeuw of rijp op de bollen. De lentebloemetjes op de achtergrond. Maar de zomer vond ik erg lastig. Dat koste me wat meer hoofdbrekens. Ik nam teenslippers mee om de zomer uit te beelden of hoopte dat mensen in zomerse kledij langs liepen. Een goede zomerfoto moet ik nog steeds maken. 

Yousuf Karsh (1908-2002) is een van de bekendste portretfotografen van de 20e eeuw. Geboren in Turkije en op zijn 14e jaar gevlucht naar Syrië, na een korte tijd ging hij bij zijn oom wonen in Canada die fotograaf was. Zijn opleiding genoot hij in Boston bij een portretfotograaf, waarna hij weer terugkeerde naar Canada. Zijn bekendste portretfoto is die van Churchill. Hij waagde het om de sigaar uit de mond van Churchill te trekken en drukte de ontspanknop in op het moment dat Churchill door heeft wat er gebeurde.  Wie nog meer wilt weten over Yousuf Karsh, een paar jaar geleden heeft de VPRO een documentaire over hem uitgezonden. http://tvblik.nl/het-uur-van-de-wolf/fotograaf-yousuf-karsh-schrijft-geschiedenis

http://www.karsh.org/

yousuf-Karsh

De uitspraak van Jim Brandenburg

SERENDIPITY, BEING LUCKY WITH THE MOMENT

WHEN IT’S TOTALLY UNEXPECTED

Een geluksmoment beleven, dat hadden wij ook in Japan. Al dagenlang hadden we prachtig weer,. Alleen niet de dag dat we gingen wandelen in Tsumago. Het stortregende!  Tsumago ligt op de oude postroute naar het vroegere Edo, het huidige Tokyo. We hoorde in onze ryokan (Japanse herberg) dat er beren waren en dat we een beren bel mee moesten nemen. We konden in Tsumago de bel kopen en op het eindpunt in Magome de bel weer inleveren en kregen dan ons geld terug. Dat was goed geregeld. Alleen vroegen we ons af of er wel echt beren waren, of dat het een mooi verhaal was voor de toeristen. In de regen liepen we langs de Nakasendo weg. En nee, ons geluksmoment was niet dat we een beer zagen, maar de mystieke sfeer die ontstond door de regen en de warmte van de dagen ervoor! Dat leverde prachtige foto’s op.

Amerikaanse natuurfotograaf en cineaste Jim Brandenburg (1945) werkt al 30 jaar voor National Geographic Magazine. Hij heeft iets met wolven  en heeft prachtige close-ups en gedetailleerde foto’s van wolven in de natuur gemaakt. Deze foto’s maakte hij onder zeer extreme omstandigheden en met zeer veel geduld. Vaak moest hij urenlang wachten tot het juiste moment.

Hij publiceerde er enkele prachtige fotoboeken over.

http://www.jimbrandenburg.com/

Jim-Brandenburg

De uitspraak van W. Eugene Smith

AVAILABLE LIGHT IS ANY DAMN LIGHT THAT IS AVAILABLE

Eugene Smith (1918-1978) gaat de fotojournalistiek in na de zelfmoord van zijn vader. In de kranten ontstond een verkeerd beeld over de zelfmoord van zijn vader en hij gaat op zoek naar de absolute eerlijkheid. Hij werkt met een miniatuurcamera, wat al heel bijzonder is en hij ontwikkeld een nieuwe flitstechniek. Hierdoor kan hij binnen foto’s maken, die lijken alsof ze bij natuurlijk licht gemaakt zijn . Smith is in zijn werk op zoek nar de waarheid. Het is een perfectionist en dat maakte dat hij een moeilijk mens was om mee te werken.  Hij raakte diverse keren gewond tijdens zijn werk.

In 1972 bij zijn verhaal over de kwikvergiftigingen van een bedrijf  in Japan, raakt hij in een gevecht tussen de werknemers gewond en wordt het zicht beperkt in een oog. Dit was zijn laatste grote fotoserie.

De foto is gemaakt in Oxford in de pub. Binnen in een Engelse pub is het vaak donker. Deze foto uit 2008 is gemaakt met de compact camera. In die tijd kon je de ISO nog niet zo hoog zetten als tegenwoordig.  De foto is onder lastige omstandigheden gemaakt en ik moest het maar doen met het licht wat op dat moment beschikbaar was. De man zit te genieten van een Iers biertje, een Guinness.

Achter hem vele aankondigingen van films, toneelstukken en andere items.  De pagina 3 vrouw uit de krant hangt er ook. Op de kleurenfoto zijn de kleuren wat aan de rode kant. Het is en donkere foto en wat grofkorrelig. Daarom heb ik de foto omgezet naar zwart wit.

http://smithfund.org/

035-WE-Smith

Nog een uitspraak van Henri Cartier-Bresson

THERE IS A CREATIVE FRACTION OF A SECOND

WHEN YOU ARE TAKING A PICTURE

Henri Cartier-Bresson (1908-2004) kon met zijn foto’s een verhaal vertellen. Hij nam ons mee in het moment in de tijd.  Zijn foto’s laten gebeurtenissen in de vorige eeuw zien. De foto’s waren gericht op de mensen die er bij waren, minder op de gebeurtenis zelf. Cartier-Bresson ensceneerde zijn foto’s niet en liet hij de mensen nooit een bepaalde pose aan nemen. Hij probeerde in zijn foto’s om in een fractie van een seconden ‘de emotie die van het onderwerp uitging en de schoonheid van de vorm’ vast te leggen. Met zijn compacte leica liep hij over straat. Zo kon hij onopvallend te werk gaan.

Dat is ook de reden waarom ik het prettig vind om met een prime lens op stap te gaan. Met een grote telelens op je camera val je veel meer op.  De foto van de nonnen is nog gemaakt met mijn compact camera. Jaren geleden waren we in Rome en natuurlijk hoort een bezoek aan het Vaticaan en de St. Pieter erbij. Er stond een lange rij om de St. Pieter in te gaan. Deze nonnen onttrekken zich even aan de rij en zitten op hun gemak  tegen een pilaar aan te lunchen.  Een flesje water erbij en gezellig keuvelen. In de hoop dat na de lunch de rij wat minder lang is.

http://www.henricartierbresson.org/en/